“یكی از زُهّاد بسیار معروف عصر ما كه واقعاً مرد متقی و پرهیزكاری بوده و فقیه عالمی هم بوده مرحوم آقا شیخ علی زاهد قمی است كه در نجف بوده است.
ایشان یك تعصب و تصلّبی داشت [در عدم استفاده از كالاهای خارجی]. امتعه خارجی را خودش برای خودش تحریم كرده بود؛
البته روی یك نظر صحیحی، می‌گفت تا امتعه مسلمانی هست، ما امتعه خارجی استفاده نمی‌كنیم. تا پارچه وطنی و داخلی بود، پارچه خارجی نمی‌خرید. اگر چای هم می‌خواست بخورد چای خارجی نمی‌خورد، چای داخلی می‌خورد. قند هم اگر خارجی بود استفاده نمی‌كرد؛ مثلاً كشمش می‌خورد.
یك مادر و دختر فرنگی، مسلمان شده و در كربلا مجاور شده بودند و آن دختر واقعاً هم مسلمان شده بود، چون تا آخر زندگیش اشخاصی شاهدش بودند؛ یك مسلمان بسیار خوب و متدینی.
عیال آقای آقا شیخ علی فوت می‌كند. خود آن دختر داوطلب می‌شود كه بیاید زن آقای آقا شیخ علی زاهد بشود.
آقا شیخ علی هم ایشان را عقد كرد و بعد گفتند چه زندگی خوبی داشتند! و این زن اروپایی با یك مرد زاهدِ اینگونه چگونه خودش را تطبیق داده بود كه گفتند آقا شیخ علی بعد از فوت او دیگر تقریباً متلاشی شد.
یك كسی به او گفت: آقا! شما كه می‌فرمودید ما امتعه خارجی استعمال نمی كنیم! [خنده حضار] گفت: فرزند! تبدل موضوع شده است. [خنده حضار] گفت: او دیگر خارجی نیست، مسلمان شده، تبدل موضوع شده است. پس مسئله تبدل موضوع مسئله دیگری است…”
▪️منبع: مجموعه آثار شهید مطهری، ج۲۱، ص۴۸۷-۴۸۸
