علم الهی
آن علمی که نور يقع فى قلب من يريد الله أن يهديه، آن نورى است كه به قلب مؤمن خدا عنايت مىفرمايد، افاضه مىفرمايد، كه به واسطهى آن نور انسان كاملا وظايفش برايش روشن مىشود، مطالب را مىفهمد، برايش كاملا روشن مىشود،
به طورى كه راه را از چاه كاملا تميز مىدهد و تشخيص مىدهد و به چاه نمىافتد ، صحبت در اين است.
مثلا اگر خداوند تبارك و تعالى به كسى عنايت بفرمايد و از آن نور مقدس علم يك مقدارى عنايت كند آن وقت يك مقدار تأمل و توجه به همين عالم دنيا كند مىبيند كه اين عالم از بين رفتنى است، تمام نعمتهاى اين عالم هر چه كه باشد، تمام مقامات، شئونات، ثروتها، مالها، و… در معرض فنا و زوال است، اين را كاملا ادراك مىكند.
وقتى كه ادراك كرد مىفهمد كه دل نبايد ببندد، به چيزى كه از آدم گرفته مىشود ديگر ميخ محبت او را نبايد به قلب بكوبد.
از بیانات عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی