….ببینید در زیارت جامعه مىخوانیم: یا ولى الله إن بینى و بین الله ذنوبا لا یأتی علیها إلا رضاكم،
در زیارت جامعه خطاب مىكنى به هر امامى كه این زیارت را بخوانى این خطاب هست:
اى ولى خدا! اى همه كارهى خدا به یك معنا، بین من و بین خدا گناهان زیادى است لا یأتی علیها إلا رضاكم؛
یعنى هلاك نمىكند این گناهان مرا، از بین نمىبرد مگر رضایت شما، تا شما از ما راضى نشوید خدا از ما راضى نمىشود، نمىبخشد.
لا یأتی علیها؛ یعنى هلاك نمىكند، چون اتیان یك معنایش هلاكت است، لا یأتی علیها از بین نمىبرد این گناهان مرا الا رضاكم، باید ائمه از ما راضى شوند، ما در جوار امام هشتم داریم زندگى مىكنیم، اگر از ما راضى نباشد خدا هم از ما راضى نمىشود، این صریح زیارت جامعه است.
یا ولى الله إن بینى و بین الله ذنوبا لا یأتی علیها ألا رضاكم، اتیان آمدن است، آمدن مصادیقش مختلف است، چند معنا دارد:
یكى آمدن براى هلاكت است، أَتى أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمَّا يُشْرِكُون (النحل : 1)
به فارسى نمىگوییم بگیركه آمدم؟! بگیر آمدم، یكى را مىخواهى تهدید كنى، آمدم؛ یعنى مىخواهم كتكت بزنم، این آمدنِ روى معصیت این است كه از بینش ببرد،
…فَأَتَى اللَّهُ بُنْيانَهُمْ مِنَ الْقَواعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِم (النحل : 26)
ببینید! لا یأتی علیها ألا رضاكم خلاصهاش این مىشود: از بین نمىبرد گناهان ما را مگر رضاى شما، اى اولیاى خدا، یا ولى الله!
پس متوسل بشویم، در جوار امام هشتم هستیم، ببینیم از ما راضى هست یا راضى نیست؟ اگر امام هشتم راضى نشد خدا هم راضى نمىشود!
“از مجموعه بیانات عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی”