یکی از دوستان ما که متعلّق به یک خانوادهٔ اصیل حوزوی در قم است، نقل می‌کرد: برای ازدواج یکی از جوان‌های فامیل، خدمت مرحوم آیةال‍له حاج آقا تقی قمی [فرزند مرحوم آیت الله حاج‌آقا حسین قمی] رفته بودیم تا صیغهٔ عقد را بخوانند.
وسط خطبه و توکیل، یکی از خانم‌های فامیل در جواب ایشان گفت: عروس رفته گل بچینه!
در این هنگام، آقای حاج آقا تقی یک‌دفعه گفتند: عه، عه، عروس که این‌جاست [و جایی نرفته؛ این حرف کذب است؛ پس باید]، این‌طور بگوییم که: فرض می‌کنیم عروس رفته گل بچینه!
@cheraghe_motaleeh
