جنبه های علمی ایشان آن مقداری كه با ایشان برخورد داشتم در ارتباط با كلیه مسائل اسلامی از معارف و مسائل اخلاقی و مباحث گوناگون و گاهی مسائل فقهی از قوت بالایی برخوردار بودند.
در همه مسائلی كه اشاره كردم عقائد، اخلاق، مسائل فقهی و ادبی و نكات ظریف در معاشرت با مردم و مسائل اجتماعی در قوت كم نظیر برخوردار بودند كه معمولا از قبیل حقیر از دقتهایشان، از بیاناتشان بهره مند بودیم.
و به حقیقت در نوع مسائلی كه وارد میشدند به بهترین عبارات مطالب عالیه را القاء میكردند.
از نظر قدرت تبیین مطلب و تفهیم مطلب -بینظیر اگر نبودند -كاملا كم نظیر بودند.
گاهی مطلبی را كه كاملا میدانستیم و بر ما هم روشن بود و مطلب هم مهم بود ایشان با قالبی همان مطلب را میفرمودند كه باز از آن یك نكته خاصی استفاده میشد.
از باب مثل برای این كه میخواستیم برسانیم كه از روایات اهل بیت علیهم السلام باید استفاده بشود و همهاش هم بهره از روایات به صورت تعبد نیست، بلكه ائمه علیهم السلام در روایات مطالب استدلالی بیان كردهاند و این طور نیست كه صرفا تعبد باشد، خاطرم هست كه ایشان تعبیری داشتند كه جامع بود نسبت به آنچه كه در این زمنیه هست.
میفرمودند: استفاده از روایات اهل بیت تعلم من ذی علم است.
در تبیین مطالب مثالهایی كه میفرمودند خیلی قوی بود، در رساندن مطلب و به طور كلی از یك بیان روان قویی در تفهیم مطالب عالیه، مطالب اخلاقی و سایر مطالبی كه وارد میشدند برخوردار بودند.
به اندازهای که دیدیم مرحوم حاج شیخ در قوت علمی در مقام ثبوت و قوت بیان در مقام اثبات، كم نظیر بودند.