” اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْكَ. اللَّهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَیتَ وَ لَا مُعْطِی لِمَا مَنَعْتَ وَ لَا ینْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ” المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: 201
این جملات قسمتی از دعائی است که بعد از نماز حضرت سلمان علیه السلام خوانده می‌شود.
توضیح: جَدّ به معنای عظمت و شرف می‌باشد و جِدّ به معنای کوشش است.
لکن مهم در معنا، راجع به «منک» می‌باشد، یعنی: و نفع نمی‌دهد صاحب عظمت و شرف را، از تو، عظمت او، اعتبار او، بلندی مرتبه او، یعنی نمی‌تواند اعتبار و عظمت او، جلو عمل تو را ای خداوند بگیرد.
و «ال» در کلمه الجدّ، عوض از مضاف الیه می‌باشد، یعنی در اصل جَدّه بوده است.
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
