در کشفُ الغُمّه روایت کرده است که أنس گفت: روزی در خدمت امام حسین {علیه السّلام} بودم ،کنیز آن حضرت آمد ،گلی نزد آن حضرت گذاشت .حضرت فرمود:
تو را آزاد کردم برای خدا .من گفتم: یک طاقه گل برای تو می آورد اورا آزاد می کنی؟ حضرت فرمود که: حق تعالی می فرماید که: چون تحیّت کنند شما را به تحیّتی ،پس تحیّت کنید به نیکوتر ازآن ،¹ و تحیّت نیکوتر من آن بود که او را آزاد کنم.²_
1_وَإِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا ﴿النّساء/۸۶﴾
2_جلاء العیون ،علّامه مولی محمّدباقر مجلسی ،تهران ،انتشارات کتابفروشی اسلامیّه ،۱۳۹۸ه ق ،جلد دوّم ،صفحهٔ ۴۵۱و۴۵۲
نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص: 83
