آیت الله شیخ کاظم شیرازی عالم درجه اول بود و علاوه بر مقام علمی از نظر تواضع فوق العاده بود.
از آقای آقا رضی شیرازی شنیدم: آقای آشیخ کاظم با این که با آیت الله حاج آقا حسین قمی هم تراز بود،[1] در روز عید یا غیر عید دست حاج آقا حسین را بوسید.
برخی به ایشان اعتراض کردند که شما با این مقام چرا دست حاج آقا حسین را بوسیدید؟
آشیخ کاظم فرمود: چه اشکالی دارد؟ آیا ایشان مجتهد و عالم نیست؟ متقی نیست؟ پیرمرد نیست؟ رفیق نیست؟ این کار چه اشکالی دارد؟ غیر از هوای نفس مانع دیگری برای این کار نمی بینم.
[1] آقای حاج سید احمد خوانساری بعد از رحلت آقای آسید ابوالحسن سه نفر را معرفی کرده بود: آقای بروجردی، آقای قمی و آقای آشیخ کاظم. خلاصه کلام، آقای آشیخ کاظم در ردیف آقای بروجردی و حاج آقا حسین قمی بود. (ش)
