جنس بهشت
جنس بهشت جنس نور است، آنجا محتاج به چراغ برق و خورشید و آفتاب نیست، همه‌اش نور است،
كسى كه وارد آنجا مى‌شود باید نور باشد، سر تا پایش نور باشد.
این معصیت تاریك مى‌كند آدم را، ظلمانیش مى‌كند، از لیاقت رفتن به بهشت مى‌اندازد آدم را،
آن وقت بهشت حرام مى‌شود بر این آدم بحرمةٍ تكوینیةٍ؛ یعنى محروم است، حرمت شرعى آنجا نیست، محروم است دیگر، حرمت تكوینى یعنى محروم است.
از بیانات عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
اصلاح شد . ممنون