حاج باقر آقا:
در عراق با کسی بحثی راجع به مطلبی داشتیم.
بعد که به ایران آمدیم برای همین بحث با آن آقا نزد آقاجان رفتیم.
آن آقا رو به ایشان گفت ما با باقر آقا بحثی داشتیم، بگویید حق با کدام ماست؟
حاج آقا فرمود نگویید که کدام یک از شما چه می‌گفته است، فقط بحث را بگویید.
بعد ایشان در دنباله مطلب فرمودند:
احتمال نمی‌دهی انسان اگر برود نزد معصوم علیه السلام عرض ارادت کند و سراغ باب علم برود و از ایشان مدد بگیرد، بعد درسی را که با دو ساعت مطالعه ممکن است انسان نفهمد، با یک ربع یا ده دقیقه متوجه بشود و آن را بفهمد؟!
بعد هم نصیحت کردند و این روایت را خواندند العلم نور یقذفه الله فی قلب من یهدیه.
انسان نباید به فهم خودش متکی باشد، از معادن علم استفاده کند.
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
