خاطراتی از مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی

ما خانواده مرحوم حاج شیخ گاهی در منزل با یکدیگر بحث می کردیم.

ایشان از طبقه بالای منزل(چهارراه ابوطالب) استراق سمع می کردند.

بعد  متذکر می شدند (گاهی هم با شدت)می فرمودند: این بحثهای بی فایده چه ربطی به شما ← ادامه

استاد (مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی) اهل کرامت بود…
عالم ربانی بود…
(سال ها در نجف… و افاضه ی علم…در قوچان…و در مشهد!)
بسیار …پاسخ می داد به پرسش ها ی ناگفته…!
و این کمترینش بود…
گفتگو هایش…
با ← ادامه

آقاجان می فرمود:

دربرهه ای از زمان اقامت ما در نجف اشرف گرانی و کمبود بعضی از مواد غذائی در کشور عراق ایجاد شد در بغداد گوشت به چهار برابر قیمت معمول افزایش یافت اما در نجف اوضاع فرقی نکرد.← ادامه

یکی از نوادگان:

یک روز آقاجان به من گفتند:

روزی یک صفحه قرآن بخوان.

گفتم : روزی دو صفحه می خوانم .
گفتند: همان یک صفحه خوب است.
فلسفه اش را وقتی متوجه شدم که هر وقت یک صفحه می ← ادامه

یکی از نواده های ایشان:

روزی آقاجان به من گفتند:

وقتی چیزی برای خانه ات لازم داری به شوهرت نگو این را بخر!

مثلا نگو نخود بخر! بگو نخود نداریم.

من هم تقریبا سعی کردم این مساله را رعایت کنم.← ادامه

یکی از نواده های ایشان:

وقتی آقاجان در جاغرق(از ییلاقات مشهد) خانه حاج مسیّب بودند، هر چند وقت ما نواده های ایشان 5 تا 6 نفری می شدیم می رفتیم یک هفته می ماندیم .

یک روز در اتاق در ← ادامه

حاج شیخ نقل فرمود:

یکی از علماء بزرگ قوچان نامه‌ای برای ایشان فرستاده بود در این اشعار عربی نصیحتی زیاد نوشته بودند، از جمله

راجع به بی اعتبار دنیا!

یا خاطب الدنیا الدنیة انها                     شرک الردی و قرارة الاکدار

ای ← ادامه

یکی از نواده های ایشان:

یک روز به آقاجان گفتم:

برای من دعا کنید! دنیا را یک کارش می کنیم، برای آخرتمان دعا کنید!

گفتند(قریب به این مضمون): دنیات هم لازم هست.

چون مشکلات دنیا ممکن است آخرتت را از ← ادامه

آشیخ مهدی ابراهیمی‌نژاد:

می‌توان افرادی را كه مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی با آنها ارتباط و سر و كار داشت به سه گروه تقسیم كرد:

گروه اول آنان كه قابلیت تربیت ورشد داشتند این گونه افراد را با استقبال ← ادامه

مرحوم حاج شیخ با كسی كه دوست نداشت همراه باشد به او می‌فرمود:

فلانی! می‌خواهم تنها راه بروم و به این ترتیب عذر او را می‌خواست!

“روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه” خاطراتی از عالم ربانی، مرحوم حاج شیخ ذبیح

می‌فرمود:

در قوچان جوانی به هنگام تشكر از من كلمه “مرسی “را به كار برد.

من برگشتم و به او گفتم تو یك چیزی یاد گرفتی اما نمی‌دانی آن را در كجا به كار ببری!

او از شنیدن این كلام ← ادامه

آشیخ مهدی ابراهیمی‌نژاد:

با آن كه حاج آقا از شهرت فرار می‌كرد و حتی به بعضی می‌فرمود:

من راضی نیستم شما از من تعریف كنید، با این همه به بعضی توصیه می‌كرد كه مرا پیش فلان آقا معرفی كنید!

هدفش ← ادامه