آسید موسى زرآبادى و عدّهاى از شاگردانش با فلسفه کاملاً آشنا بودند، لکن ضدّ فلسفه شدند. اینها چون انسانهاى زاهد، صالح و وارستهاى بودند، تا سالیان طولانى جوّ مشهد را مخالف فلسفه نگه داشتند.
مرحوم آقاى میرزا ابوالحسن حافظیان مى گفت: پنج سال در خدمت حاج شیخ حسنعلى نخودکى و دو سال در خدمت آقا سید موسى زرآبادى شاگردى کردم.
مسلّم و قطعى است که آمیرزا مهدى اصفهانى و آسید موسى زرآبادى انسانهاى مؤمن و در یک کلمه «عالم ربّانى» بودند.
این دو بزرگوار، متّقى و به عقده خیلی ها صاحب کرامت بودند که بعید هم نیست.
سید موسى زرآبادى قطعاً صاحب کرامت بود و درباره آمیرزا مهدى اصفهانى هم افراد ثقه مطالبى نقل کردهاند که به نظر مى آید کرامت باشد.
آسید موسى زرآبادى در ابتدا بر طریقه آخوند ملا حسینقلى همدانى و سید احمد کربلایى ریاضتى کشیده بود، ولى بعداً از این طریق برمى گردد.
