- 1- یكی از شیعیان نزد هارون الرشید سعایت شد، هارون او را طلبید و پرسید:
“اتقول بامامة موسی بن جعفر” ( آیا تو قائل به امامت موسی بن جعفر هستی؟
آن مرد در پاسخ گفت:“انه لیس بامام ان قلت انه امام فعلی لعنة الله و الملائكة و الناس اجمعین”
این عبارت ظاهرش با آنچه مقصود آن مرد بود تفاوت دارد،
مقصودش این بود كه امام موسی بن جعفر علیه السلام آن گونه امامی نیست كه اگر بگویم او امام است سزاوار لعنت خدا و فرشتگان ومردم شوم!
2- از ابن جوزی سؤال شد كه خلیفه رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم كیست؟
در پاسخ گفت: “من بنته فی بیته.”
این عبارت دو پهلو است ممكن است سؤال كننده از عبارت او این گونه فهمیده باشدكه خلیفه رسول خدا كسی است كه دختر آن كس در خانه آن حضرت است ( كه منطبق بر ابوبكر میشود كه دخترش عایشه همسر رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم بود)
ولی مقصود ابن جوزی این بود كه خلیفه پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم كسی بود كه دختر آن حضرت در خانه او بود ( كه منطبق بر امیر المؤمنین علیه السلام میشود كه داماد پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم بود)
3- معاویه به عقیل دستور داد كه باید در حضور جمعیت برادرت علی علیه السلام را لعن كنی !
عقیل در حضور جمعیت گفت: امرنی معاویه ان العن علیا الا فالعنوه
یعنی معاویه به من دستور داده كه علی علیه السلام را لعن كنم شما او را( یعنی معاویه را) لعنت كنید
روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه” خاطراتی از عالم ربانی، مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
