لوطی صالح یکی از مطربهای بنام دربار بود و چون خانه اش در این گذر واقع بود بنام وی گذر لوطی صالح نامیده میشد.
این گذر از شمال به بازار بزرگ، از غرب به بازار عباس آباد، از شرق به بازار حضرتی و خیابان سیروس و از جنوب به خیابان مولوی میباشد.
می گویند در سالی که قحطی و خشکسالی آمده بود، روزی مردم راه افتادند طرف بیابان های اطراف تهران كه نماز باران بخوانند. لوطی صالح هم دایره اش را بدست گرفت و همراه آنان به بیرون شهر رفت و رو به آسمان دایره زد و خواند:
نم نم باران به می خواران خوش است
رحمت حق بر گنه کاران خوش است
داریه می زد و می خواند و اشک می ریخت که یک دفعه دانه‌های باران سر و صورت مردم را خیس کرد.
لوطی صالح مرد فروتن و دست به خیری بود که خیلی از مردم تنگدست گذر و محله به سخاوت او چشم امید داشتند.
