«مرحوم آقای بهبهانی (آیت فقید، سیّد محمّد) نامه‌ای برای آقابزرگ حکیم شهیدی (استاد حکمت در مشهد) می‌نویسد که: برای شما ماهی سیصد تومان، حدود صد سال قبل، تعیین شده که به صورت مقرّری، وزارت فرهنگ و اوقاف تقدیم نماید.
مرحوم آقابزرگ در جواب مرحوم آقای بهبهانی این بیت شعر را می‌نویسد:
ما آبروی فقر و قناعت نمی‌بریم
با پادشه بگوی که روزی مقرّر است.»
(ما سمعتُ ممّن رأیتُ، ج۲، ص۳۸۹؛ ناقل: میرزا مهدی ولایی)
