در ضمن روایتى که مرحوم حاج شیخ عباس قمى در سفینة البحار به عربى -از امام باقر علیه السلام خطاب به جابر جعفی -نقل فرموده، و در منتهى الآمال هم ترجمه فرموده، چنین آمده است:
ای جابر! ان الله اقدرنا علی ما نرید، این كلمه را توجه بفرمایید.
خداوند تبارك و تعالى ما را قادر كرده، قدرت عنایت كرده بر هر چه كه بخواهیم، هر چه بخواهیم انجام مى‌دهیم، ولایت تكوینى بر عالم داریم! هر نحوه تصرفى بكنیم، شمش طلا چیست؟!
پشت سرش دارد و لو شئنا أن نسوق الارض بأزمّتها لسقناها، اگر بخواهیم زمین را با تمام مهارهاى زمین به هر جا سوق بدهیم و برانیم مى‌رود!
سوق به معناى راندن است، قیادت به معناى كشاندن است، سوق مثل این كه انسان چیزى را از پشت سر مى‌راند، این یك نكته‌اى دارد؛
چون قیادت ممكن است كه یك بچه كوچكى افسار یك قطار شترى را بگیرد بكشد، آن را قیادت مى‌گویند، سوق به معناى راندن است كه از پشت سر براند.
این یك نكته‌اى دارد كه این است: یعنى كه ما یك اراده‌اى بكنیم، از پشت سر، زمین را به هرجا كه بخواهیم مى‌فرستیم، تعبیر نفرموده مى‌كشانیم زمین را، مى‌فرستیم! به یك اراده‌اى این كره زمین، -به تعبیر ما- با این عظمت، با تمام مهارهاى زمین، حالا مهارهاى زمین چه سنخى است آنها را حالا كار نداریم، زمین را به هرجا كه بخواهیم مى‌فرستیم، به یك اشاره‌اى زمین را اگر بخواهیم به هر جا بفرستیم مى‌فرستیم!
“از مجموعه بیانات عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی”
