نَّما سُمِّیَ العَقلُ عَقلاً لأنّهُ مأخوذٌ مِنَ العِقال¹ و هو حَبلٌ یُشَدُّ بهِ رُکبَةُ البعیرِ ،کما أنَّ العِقالَ یمنعُ الإبلَ عنِ السّیر کذالک العقلُ یَمنعُ الرّجلَ عن المنهیّاتِ علیٰ ماتَقتَضیهِ العقلُ الکاملُ مِن أنْ یَمنعَ نفسَه عن الشّرِّ والقَبایحِ .{من الصِّحاح} .
همانا عقل را عقل نامیده اند به خاطر آن برگرفته شده از عقال است و عقال ریسمانی است به بدان ساق شتر را می بندند،
همان طور که عقال شتر را از حرکت باز می دارد همان گونه هم عقل هم آدمی را از منهیات (بدیها) جلوگیری می کند، آن گونه که عقل کامل صاحبش را از شرور و زشتیها حفظ می کند!
____
1_عِقال: رسن که بدان ساق و وظیف شتر را بهم بندند. رسنی که بدان ساق شتر بندند و یا پای دیگر ستوران بندند.
نظیر آن برای اسب واستر چِدار و بَخو می باشد.
