آقاجان اهل تكلف وتحمیل نبود هر جا میهمان می‌شد برای صاحب خانه ایجاد زحمت نمی‌كرد و در موارد مناسب به نحوی جبران زحمت می کرد. مخصوصا در تابستانها که به بعضی از روستاها سفر می کرد.
اگر كسی به او خدمتی می‌كرد به هر طریق آن را جبران می‌كرد مثل آن یا بیشتر!
در برابر كسانی كه موجب زحمت ایشان و اهل منزل می‌شدند نیز تعارف نداشت.
گاهی راجع به بعضی تعببر می‌كرد كه اینها تكلیفشان را نمی‌فهمند.
در بعضی از موارد رسما عذر بعضی از افراد را می‌خواست.
اگر كسی به خانه می‌آمد و ایشان به هر دلیل آمادگی پذیرایی از او را نداشت عذرش می‌خواست.
می‌فرمود: خانه كسی می‌روید خیلی ملاحظه كنید كه زحمتی برای صاحب خانه فراهم نشود به خصوص اگر در روستا باشد كه شبنمی در خانه مور، طوفان است!
“روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه” خاطراتی از عالم ربانی، مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
