چنانچه مرحوم حاج شیخ با کسی قراری داشت بسیار به آن اهمیت می داد که مبادا خلف وعد بشود و یا قدری از زمان قرار بگذرد.
بارها شاهد بودیم كه اگر کسی قرار بود به دنبال ایشان بیاید برای رفتن به جایی یا برای سفر،از مدتی پیش آماده می‌شد و گاهی در حیاط به انتظار آن فرد مشغول قدم زدن می‌شد!
“روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه” خاطراتی از عالم ربانی، مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
