| ای شاهد حسن غیب یزدانی | ای مظهر اقتدار سبحانی |
| ای مصلح عالم ای جهان آرا | ای پرتو آفتاب ربانی |
| باز آی و جهان به عدل و داد آرای | تا چند درون پرده پنهانی |
| باز آی و دل جهانیان مگذار | زین بیش در انتظار و حیرانی |
| باز آی و دو چشم انتظار ما | از طلعت خود نمای نورانی |
| ای یاور و یارت ایزد یکتا | لطف ازلت کند نگهبانی |
| ملک و ملکوت را تویی رهبر | بر غیب و شهود هم تو سلطانی |
| ای روی تو شمع محفل عالم | در شام جهان تو ماه تابانی |
| ما تشنه ی جرعه ی وصال تو | تو چشمه ی کوثری و رضوانی |
| خلقی همه تشنگان دیدارت | ای آب حیات و خضر روحانی |
| لطفی کن و خلق را ز غم برهان | بنمای رخ ای جمال سبحانی |
| گر غرق گناهی ای «الهی» باز | نومید مشو ز لطف رحمانی |
| بر حجت غیب حق توسل جو | هرجا که به کار خویش درمانی |
(حکیم الهی قشمه ای)
