آسید محسن موسوی:
حاج شیخ می فرمود:
وقتی می‌خواستم برای ادامه تحصیل از قوچان به مشهد بیایم، با توجه به این که یتیم بودم، و هیچ کس را نداشتم،بعضی از حاجی‌ها و اهالی روستا به من گفتند:
با این وضعیت شما، کسی نیست که خرجی شما را بدهد.
اگر بخواهی درس بخوانی برای خرج زندگی می‌مانی.
بیا همین روستا زندگی کن و به کار مشغول شو تا زندگیت تأمین بشود.
اما من به خاطر علاقه به درس تصمیم خودم را گرفته بودم و با توکل بر خدا به مشهد آمدم.!
“روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه” خاطراتی از عالم ربانی، مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
