وقتی دست‌تنگ می‌شوم!

 

می‌فرمود:

هر وقت بی پول و یا مقروض می‌شوم به حرم حضرت رضا علیه السلام مشرف می شوم .

بعد از زیارت، دو رکعت نماز در بالا سر حضرت می‌خوانم، بعد تسبیح برمی‌دارم این ذکر را صد بار تکرار می کنم:

اللَّهُمَّ أَغْنِنِي‏ بِحَلَالِكَ‏ عَنْ حَرَامِكَ وَ بِفَضْلِكَ عَمَّنْ سِوَاك‏

(یکی از تعقیباتشان هم همین بود.)

بعد می‌فرمود: عجیب است گاهی هنوز از جایم بلند نشدم یا از حرم خارج نشدم خدا می‌رساند.

روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه” خاطراتی از عالم ربانی، مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی

دیدگاه‌ خود را بنویسید

Clicky آیا می خواهید از آخرین مطالب با خبر شوید؟ ... خیر بله  
پیمایش به بالا