بعد از فوت آقاجان، آقای عباسپور از اساتید حوزه علمیه مشهد از بنده(محمود) سؤال كرد:
حاج شیخ برای شما از اموال دنیا چه چیز به ارث گذاشت؟
گفتم: تنها یك ماشین!
ایشان خیال کرد مقصود من ماشین سواری است.
بلا فاصله ادامه دادم البته ماشین اصلاح سر!
چون در اواخر عمر ایشان بنده عهده دار اصلاح سر و صورت و استحمام ایشان بودم لذا آن ماشین به من رسید!
“روزنهای به عبودیت فقیهانه” خاطراتی از عالم ربانی، مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی