حاج صادق آقا:
زمانی که در مشهد کوچه حاج رستم سکونت داشتیم فردی بود که از نظر عصبی حال مناسبی نداشت.
ایشان مطالبه‌ای نامعقولی از حاج آقا داشتند.
برای همین هم مکرر مزاحم حاج آقا می‌شد و با حالتی عجیب و غریب پشت در حیاط می‌ایستاد،
مزاحمت وی حتی گاهی شاید نصف روز هم طول می‌کشید.
ایشان حاج آقا را خیلی اذیت کرد ولی حاج آقا متعرض او نشد تا خودش خسته می‌شد و می‌رفت.
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
