فرزندم! آن گاه که در میان مردم هستی در بین ذکرها ذکرْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه را برگزین {و آن را بر زبان جاری کن }
زیرا-علاوه برآن که این ذکر یکی از با ارزشترین ذکرها به شمار می رود- می توان آن را به طور پنهانی اداکرد
زیرا در آن از حروف شفویه – حروفی که از مابین دولب ادا می شوند که عبارتند از: باء و فاء و میم – خبری نیست .
از همین رو از آن تعبیر به ذکر خفی شده است.
بنابر این فضیلتش هفتاد برابر فضیلت ذکر ظاهری{ذکر جلی}می باشد.
و بر توباد فرزندم! که ذکر «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ را بسیار تکرار کنی ؛
چراکه تاثیر بسزایی در راندن شیاطین و نابودی آنان دارد.
از سفارشات مرحوم حاج شیخ عبدالله ممقانی به فرزندش (مرآة الرشاد ص 118)
متن عربی:
و اختر-بنيّ- عند الناس من الاذكار «لا اله الا اللّه»
لانها -مضافا الى ما ورد من أنه أفضل الاذكار – يمكن التستر به لخلوه عن الحروف الشفویه و لذا عبروا عنه بالذكر الخفي،
فيكون فضله بسبعين ضعفا من الذكر الظاهر…
و عليك -بنيّ- باكثار «لا اله الا اللّه، لا حول و لا قوة الا بالله العلي العظيم، و صلّى اللّه على محمد و آله الطاهرين .
فان في ذلك تأثيرا عظيما في طرد الشياطين و هلاكهم.
