آقاى اُکتایى مدّتها مسؤول کتابخانه آستانه مشهد بود.
از ایشان شنیدم -یا از خود آشیخ آقا بزرگ شنیدم- که آشیخ آقا بزرگ به کتابخانه آستان قدس مى رفت و از اول وقت تا آخر وقت مشغول مطالعه بود و متوجه نبود که وقت تعطیلى کتابخانه چه وقتی است؟
آقای اکتایى و دیگران تعجّب مى کردند و تأدّب مى کردند و به ایشان نمى گفتند که وقت تمام شده است.
آشیخ آقابزرگ بعداً متوجه مى شود که وقت مى گذرد و آنها رعایت مى کنند، لذا خواهش کرده بود که شما پایان وقت را به من اعلام کنید!