یکی از نوادگان:
یک روز آقاجان به من گفتند:
روزی یک صفحه قرآن بخوان.
گفتم : روزی دو صفحه می خوانم .
گفتند: همان یک صفحه خوب است.
فلسفه اش را وقتی متوجه شدم که هر وقت یک صفحه می خواندم با دقت و تامل بر روی معنی بود .
اما وقتی که دو صفحه می خواندم دقت کم تری داشتم!
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
