قرآن علاوه بر این كه هدایت تكوینى خاصه دارد براى متقین، اضلال هم دارد، گمراه كننده هم هست، ـ گمراه كننده را معنا مى‌كنم، ذهنتان به جایى نرودـ به این معنا كه یهدی من یشاء و یضل من یشاء، خدا به وسیله‌ى قرآن یك عده را هدایت مى‌كند، یك عده را گمراه مى‌كند.
گمراه كردن قرآن معنایش این نیست كه واقعا او را مجبور بر گمراهى مى‌كند، یعنى آیات قرآن كه نازل مى‌شود بر مردم مثل بارانى است كه از آسمان نازل مى‌شود، زمینها مختلف است، اگر بر زمین كثیف باران ببارد تعفنش بلند مى‌شود، اگر به لاله زار باشد مى‌دانید كه چه مى‌روید؟ به شوره زار چه مى‌روید؟ خار مى‌روید، به مزبله اگر ببارد تعفنش بلند مى‌شود.
آیات قرآن وقتى كه خوانده مى‌شود بر مردم، مختلف بودند، در آیات قرآن همه چیز هست دیگر، فواحش همه حرام است، فحشاء منكر، قمار، شرب خمر و…، آن كسى كه عادت به شرب خمر دارد ناراحت مى‌شود، اوقاتش تلخ مى‌شود، عناد مى‌كند.
یهدی من یشاء و یضل من یشاء، معناى اضلال این است ها، آن كسى كه پاك است، آلودگى ندارد هدایت مى‌شود، آن كسى كه یك عمر عادت كرده به شرب خمر، به قمار بازى، به معصیتهاى دیگر، ناپاكى، منافیات عفت، فلان و فلان، این آیات كه برایش نازل مى‌شود اوقاتش تلخ مى‌شود، بدتر مى‌كند، عناد مى‌كند، ابوجهل است، ابولهب است، دیگران است، مى‌بیند به ریاستش به آقاییش برمىخورد، آلودگى دارد.
لذا یهدی من یشاء و یضل من یشاء، هدی للمتّقین، یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله، چقدر تقوا تأكید شده است در قرآن كه مردم متقى باشند، پرهیزكار باشند، لااقل به همان احكام عقل عمل كنند، عقلى كه خدا به انسان مرحمت كرده، ظلم بد است، این را عقل مى‌فهمد، خیانت بد است، چى بد است، چى بد است.
اگر كافرى باشد در بلاد كفر متولد شده باشد، اگر به احكام عقل عمل كند خدا هدایتش مى‌كند ولو وقت مردن، ظلم نمى‌كند، دروغ نمى‌گوید، غیبت نمى‌كند، تهمت نمى‌زند، ممكن است خدا هدایتش كند، داراى سخاوت است، داراى كرم است، صفات حسنه دارد، حجت باطنى عقل فرمان مى‌دهد كارهاى خوب مى‌كند.
اما اگر كسى در بلاد اسلام هم باشد، اگر بنا شد به فرمان عقل عمل نكند، از فرمان انبیاء اطاعت نكند، تقوا نداشته باشد، معلوم نیست چه طوراست!
“از مجموعه بیانات عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی”
