روایات

امام_صادق علیه السلام:

درشگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمی‌برد؟!
در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد:
حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ «سوره ← ادامه

امیر المؤمنی علی علیه السالم:

روزی خواهد امد که فحشا زیاد می شود، محارم هتک می شوند، زنا آشکارا انجام می شود، غصب اموال ایتام حلال می شود، ربا خواری رواج می یابد، کم فروشی باب می شود، شراب جو ← ادامه

امیرالمؤمنین علیه‌السّلام:

فَضلُ فِكرٍ وَ تَفَهُّمٍ أَنجَعُ مِن فَضلِ تَكرَارٍ وَ دِرَاسَةٍ

زیاد فکر کردن و فهمیدن، از زیاد تکرار کردن و درس خواندن، سودمندتر است.

(يعنى فكر زياد كردن در مباحثه علميه تا اين كه خوب بفهمد آنها را ← ادامه

امام صادق علیه‌السّلام:

لَوْ أَنَّ النّاسَ أَدَّوْا حُقُوقَ أَمْوَالِهِمْ لَکانُوا عَایِشِینَ بِخَیْر

اگر مردم حقوق یکدیگر را بپردازند و نیازمندى نیازمندان را برطرف سازند، زندگى خوب و رضایت بخشى خواهند داشت.

وسائل الشيعة، ج‏9، ص: 10

امیر المؤمنین علی علیه‌السّلام:

مَن عَرَفَ قَدرَ نَفسِهِ لَم يُهِنهَا بِالفَانِيَاتِ

كسى كه ارزش خود را بشناسد، خويشتن را با امور فناپذير خوار نگرداند.

📚غررالحكم ح۸۶۲۸

ابوالحسن مداینی، نقل می‌کند:
روزی، امام حسن و امام حسین (علیهم‌السلام) و عبدالله بن جعفر، به اتفاق هم، عازم حج بودند و مصارف شان بر شتری بار بود.

اتفاقا، آن شتر گم شد و آن‌ها گرسنه، تشنه و بی‌توشه ماندند ← ادامه

از آقا امام مجتبیٰ صلوات اللّه و سلامه علیه پيرامون بُخل سؤال شد؛
حضرت در پاسخ فرمودند:

معنای آن چنين است که انسان آن چه را به ديگری کمک و انفاق کند، فکر نمايد که از دست داده و تلف ← ادامه

 امیر المؤمنین علیه السلام:

تُعْرَفُ حَمَاقَةُ الرَّجُلِ‏ فِي ثَلَاثٍ: فِي كَلَامِهِ فِيمَا لَا يَعْنِيهِ وَ جَوَابِهِ عَمَّا لَا يُسْأَلُ عَنْهُ وَ تَهَوُّرِهِ فِي الْأُمُور.

سه چیز نشانه حماقت آدمی است:

سخن بی فایده بر زبان آوردن.

و پاسخ دادن به ← ادامه

امیر المؤمنین علیه‌السّلام:

صَمتٌ يُعقِبُکَ السَّلامَةَ خَيرٌ مِن نُطقٍ يُعقِبُکَ المَلامَةَ

سكوتى كه سلامت در پى دارد، بهتر از سخنى است كه سرزنش در پى آورد.

📚غررالحكم ح۵۸۶۸

گروهي از اصحاب امام صادق عليه السلام خدمت حضرت نشسته بودند كه ايشان فرمودند:

خزانه هاي زمين و كليدهايش در نزد ماست، اگر با يكي از دو پاي خود به زمين اشاره كنم، هر آينه زمين آنچه را از طلا ← ادامه

يَا بُنَيَّ افعَلِ الخَيرَ إلَى كُلِّ مَن طَلَبَهُ مِنکَ فَإن كَانَ مِن أهلِهِ فَقَد أصَبتَ مَوضِعَهُ وَ إن لَم يَكُن مِن أهلِهِ كُنتَ أَنتَ مِن أهلِهِ وَ إن شَتَمَکَ رَجُلٌ عَن يَمِينِکَ ثُمَّ تَحَوَّلَ إلَى يَسَارِکَ فَاعتَذَرَ إلَيکَ فَاقبَل عُذرَهُ‏← ادامه

امیرالمؤمنین علیه‌السّلام:

ذُو الشَّرَفِ لَا تُبطِرُهُ مَنزِلَةٌ نَالَها وَ إن عَظُمَت كَالجَبَلِ الّذِی لَا تُزَعزِعُهُ الرِّياحُ وَ الدَّنِیُّ تُبطِرُهُ أدنَى مَنزِلَةٍ كالكَلأِ الّذِی يُحَرِّكُهُ مَرُّ النَّسِيمِ

انسان شريف، به هر مقامى، هر چند بزرگ، برسد سرمست نمى‌شود، مانند كوهى كه ← ادامه