علامه (محمد تقی) جعفری می‌گفت روزی طلبه‌ی فلسفه‌خوانی نزد من آمد تا برخی سوالات بپرسد. ديدم جوان مستعدی است كه استاد خوبی نداشته است. ذهنِ نقاد و سوالات بديع داشت كه بی‌پاسخ مانده بود. پاسخ‌ها را كه می‌شنيد، مثل تشنه‌ای ← ادامه
«شیخ (انصاری) در اوائل زعامت و مرجعیّت، سال چهارم یا پنجم، برادر کوچک خود شیخ محمّد صادق را، که از طلّاب بافضیلت بود، مأمورِ دادنِ حقوق به طلبه‌ها و کمک به مستحقّان کرد.
روزی شنید که شیخ محمّدصادق بعضی اوقات ← ادامه
«شاکر در لمعات آورده که سیّد بزرگواری از علماء اصفهان به نجف آمد و پسرش که از طلّاب و محصّلین بود نیز همراهش بود. روزی آن سیّد دانشمند با پسرش به خدمت استاد (یعنی شیخ انصاری) رسیدند. سیّد عرض کرد ← ادامه
«مرحوم حاج میرزا یحیی اصفهانی بیدآبادی (ره)، که یکی از تلامیذ حضرت مستطاب آیة الله الباری شیخ مرتضی انصاری (قدّس سرّه) بود، می‌فرمودند:
شیخ استاد مذکور به تلامذهٔ خود وصیّت فرمودند که سه خصلت است که یکی از آنها را ← ادامه
بدن، مرکب ماست. ما سوار بر این مرکب هستیم. به این مرکب هم باید یك كمی خوراكی داد تا سر حال بیاید و ما را بِكِشد و بِبَرَد.
لذا ثلث آخرشب بلند شوید و دست و صورت را بشویید!
اگر ← ادامه
«روزی در نجف اشرف از منزل خود بیرون آمدم به جهت درس. قرب خانه‌ای که منزل داشتم مقبرهٔ فاضل جواد ملّا کتاب بود که صاحب شرح بر روضه است و فرزند جلیل شیخ حسین نجف است. والد و ولد از ← ادامه
روزی مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی در درس فرمودند: می‌خواهم مطلبی را بگویم تا دیگران هم بدانند و آن این که: مرتب به من نامه می‌نویسند که این آقایان طلبه چه وقت به مقصد می‌رسند؟ و تحصیلاتشان تمام می‌شود؟ و مقصودشان
در یکی از روزهای بهار سال 1331 که نوجوانی 9 ساله بودم، گروهی از طلبه های جوان و سیاسی از تهران عازم قم شده بودند تا با آیت‌الله بروجردی دیدار کنند. جنب و جوشی که در شهر کوچک قم ← ادامه
مرحوم حجة الاسلام دکتر هادی اميني (فرزند علامه امینی)می گوید:
پس از گذشت چهار سال از فوت مرحوم پدر بزرگوارم علامه اميني نجفي يعني سال 1394 هجري قمري ، شب جمعه اي قبل از اذان فجر ايشان ← ادامه
در اخبار بسیار، وارد و به تجربه و عیان، ثابت است که هر که بدی با پدر و مادر، یا یکی از آنها نماید، عمر او کوتاه و زندگانی او به تلخی می‌گذرد؛ و فقر و پریشانی به او هجوم ← ادامه
مرحوم حاجی عابد زاده:
آن کس که برای خدا درس می خواند مجلسی شد و آن دیگری محضری شد!
ما سمعت ج1 ص 304
قابل توجه طلاب علوم دینی!:
یکی مجلسی و دگر محضری یکی درس خوان و دگر سرسری
