آقاجان مکرر نقل فرمود: یکی از اهل علم (ظاهرا آقای حقی -تردید از بنده-) در نجف شنیده بود که کسانی که به درس تفسیر ما می‌آیند تحت تاثیر قرار می‌گیرند و برای بعضی از آنان حالات روحی خاصی پیدا می‌شود. آن آقا خودش برایم نقل کرد که یک روز به درس تفسیر شما آمدم و …
مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی در جهت تربیت و هدایت افراد، ارشاد و انتقاد وتذكر به آنان از روشهای خاصی استفاده می‌كرد و به حسب اختلاف روحیات و ظرفیتهای مردم با آنان به گونه های مختلف برخورد می‌كرد. به جهت احترام گذاشتن به دیگران و حفظ شخصیت آنها و تأثیر خواسته ایشان در آنها …
آشیخ هادی ابراهیمی نژاد: سخنش از دل برمی‌آمد و بر دل می‌نشست. زاهدی چون که از بی‌ارزشی دنیا سخن می‌گفت، دنیا را در چشممان ما بی‌ارزش می‌کرد. عارفی چون او که شهد معرفت خدا و عبودیت او می‌گفت دل ما را مشتاق می‌کرد. آن چنان که بارها و بارها در مجلس او تصمیم واقعی به …
آشیخ مهدی ابراهیمی نژاد: در جلسات چیزهایی را مطرح می‌كرد كه بدرد همه افراد مجلس بخورد. گاهی شخص خاصی را كه دارای ویژگیهای مثبتی بود مورد خطاب قرار می‌داد كه هم تشویقی برای آن شخص باشد و هم برای دیگران الگو قرار گیرد. یا به عكس خطاب به شخصی كه با روحیات ایشان آشنا بود …
آشیخ هادی ابراهمی نژاد: حاج آقابزرگ مکرر احادیث زیر را می‌خواند: من اختبر اعتزل كُونُوا أَحْلَاسَ بُيُوتِكُمْ[1] يَأْتِي النَّاسَ زَمَانٌ يُقْتَلُ فِيهِ الْعُلَمَاءُ كَمَا يُقْتَلُ اللُّصُوصُ فَيَا لَيْتَ الْعُلَمَاءَ تَحَامَقُوا فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ.[2] (زمانی می‌رسد كه در آن زمان علما مانند دزدها كشته می‌شوند ای كاش كه علما در آن زمان خود را به نادانی …
حاجی افشار: در ایامی که تابستانها حاج آقا به روستای سیج (از روستاهای کلات که راه سختی داشت) می رفتند معمولا بنده با ماشین جیپ ایشان را به آن روستا می‌بردم. روزی به ایشان گفتم: اینجا برای رفت و آمد بچه‌های شما سخت است. فرمود: من به دلم مراجعه کردم، چیزی از امور دنیا که …
حاج شیخ محمد تقی عندلیبی سبزواری: مرحوم حاج شیخ ذبیح الله از نظر علمی خیلی خوب بود.در عین حال ایشان انزوا اختیار کرد. بسیار وارسته عاقل و فهمیده بود. یک تنبهات خیلی خوب داشت. [بسیار زیرک بود.] “روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه” خاطراتی از عالم ربانی، مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
حاج آقابزرگ قوچانی از آغاز طلبگی از بسیاری از معاشرتها به شدت گریزان بوده و تا پایان عمر هرگز با شهرت میانه‌ای نداشت و در تمام دوران زندگی به شکلی انزوا اختیار کرده بودند. می فرمودند: خیلی از میولات جوانی در پیری نیست، واقعا در جوانی خیلی میل داشتیم دور هم جمع بشویم و بگوییم …
می فرمودند: روزی در ایام تشرف علامه امینی -رحمة الله علیه- به مشهد مقدس، بنده هم از قوچان برای زیارت مشرف شده بودم (ظاهرا سال 1338 شمسی) در مدرسه نواب ایشان را ملاقات کردم. با سابقه‌ای که از نجف اشرف با یکدیگر داشتیم مذاکراتی انجام شد. ضمن صحبت ایشان [به شدت اعتراض کردند و] گفتند …