اشعار

لی حبیب عربی مدنی قرشی!

لی حبیب عربی مدنی قرشی

که بود درد و غمش مایه شادی و خوشی

فهم رازش نکنم او عربی من عجمی

لاف مهرش چه زنم او قرشی من حبشی

ذره وارم به هواداری او رقص کنان

تا شد او شهره

ادامه

گويا عزاي اشرف اولاد آدم است!

باز اين چه شورش است که در خلق عالم است

باز اين چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

باز اين چه رستخيز عظيم است کز زمين

بي نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

اين صبح تيره ادامه

هر سو نگریدیم کسی چون تو ندیدیم!

هر سو نگریدیم کسی چون تو ندیدیم

اکنون نگرانیم که هر سو نگریدیم

شوریده سر اندر طلب سرو رسایت

هر چند دویدیم به جائی نرسیدیم

افسوس صد افسوس که اندر قدم دوست

جانی نفشاندیم و چه بسمل نطپیدیم

عمریست که

ادامه

خرم سحری بود که با یاد خوش او!

عمری‌ست که اندر طلب دوست دویدیم
هم مدرسه هم صومعه هم میکده دیدیم

با هیچ کس از دوست ندیدیم نشانی
از هیچ کسی هم خبر از او نشنیدیم

در کنج خرابی پس از آن جای گرفتیم
تنها و دل افسرده ← ادامه

گنج خواهی؟ کُنج عزلت کن مقام!

هر که را توفیق حق آمد دلیل

عزلتی بگزید و رست از قال و قیل

عزت اندر عزلت آمد، ای فلان

تو چه خواهی ز اختلاط این و آن؟

پا مکش از دامن عزلت به در!

چند گردی چون گدایان

ادامه

زهی چشم و زهی علم و زهی کار!

ز مشرق تا به مغرب گر امامست
امیرالمؤمنین حیدر تمامست

گرفته این جهان زخم سنانش
گذشته زان جهان وصف سه نانش

چو در سر عطا اخلاص او راست
سه نان را هفده آیة خاص او راست

سه قرصش چون دو ← ادامه

  شاه ولايتْ پناه، به امر حق شد امير!

باده بده ساقيا! ولى ز خمِّ غدير

 چنگ بزن مطربا! ولى به ياد امير

 تو نيز اى چرخ پير! بيا ز بالا به زير

دادِ مسرّت بده، ساغر عشرت بگير

 بلبل نطقم چنان قافيهْ پرداز شد

كه زُهره در آسمان ← ادامه

تن مپوشانید از باد بهار!

گفت پیغامبر ز سرمای بهار

تن مپوشانید یاران زینهار

زانک با جان شما آن می‌کند

کان بهاران با درختان می‌کند

لیک بگریزید از سرد خزان

کان کند کو کرد با باغ و رزان

راویان این را به ظاهر برده‌اند

هم

ادامه

این کجا و آن کجا!

آب و نان جانند اما این کجا و آن کجا

هر دو یکسانند اما این کجا و آن کجا

قلب امکان احمد ختمی مآب و بو برای اوب

هر دو انسانند اما این کجا و آن کجا

نزد اهل صورت

ادامه

زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم!

زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم

که سر آن قدر ندارد که فدای تو کنم

سروزر، یا دل و جان، هر چه بگنجینه مراست

بوفای تو نیرزد که بهای تو کنم

بس عزیز است و گرانمایه مرا

ادامه
Clicky آیا می خواهید از آخرین مطالب با خبر شوید؟ ... خیر بله  
پیمایش به بالا