نکته هایی از زندگانی بزرگان

مرحوم آیت الله گلپایگانی در مباحث علمی خیلی آرام و متین بود و اخلاق بحث را خوب مراعات می کرد.

مرحوم والد در بحث زود عصبانی می شد ولی چون منصف بود تا متوجه اشتباهش می شد عصبانیت وی فروکش ← ادامه

آقای محقّق کاشانی داماد آقای گلپایگانی کتابی به نام “بر منبر خاطره” نوشته و در آنجا به این مضمون نقل کرده است که:

موقوفه ای بدون اجازه متولی اش تخریب شده بود و آقای حاج سید احمد خوانساری برای این ← ادامه

حاج احمد خادمی، خادمِ خانه زاد مرحوم آیت الله بروجردی و بزرگ شده بیت ایشان بود. ابتدا پدرش خادم آقای بروجردی بود، یعنی در سال ۳۲۸ زمانی که آقای بروجردی مجتهداً از نجف به بروجرد برگشت، آن موقع پدر حاج ← ادامه

شنیدم در امتحانات حوزه که از طرف آقاى حاج شیخ عبدالکریم حائری برگزار مى ‏شد، آقاى آشیخ محمد على اراکى با آن جلالت قدر و فضلش، مردود شده بود!

امتحان معیار نیست. گاهى سخت‏گیرى در امتحان سبب مى‏ شود که ← ادامه

سپهبد تیمور بختیار رئیس ساواک بود و خیلی قدرت داشت به گونه ای که شاه از خوف این که او به سلطنت برسد، او را ترور کرد.

در ایوان منزل آقای بروجردی ستونی بود که ایشان به آن تکیه می ← ادامه

اوایل طلبگی من بود. سیل بسیار غلیظ و گل آلودی در قم آمده بود.

طلبه ای به من گفت که این آب، مطلق است یا مضاف؟ من گفتم همین سؤال تو شاهد است بر این که آب مطلق است!

بعداً ← ادامه

مرحوم سید عبدالحسین شرف الدین با شیخ سلیم بشری – شیخ الأزهر – درباره شیعه بحث داشته و به سؤالات او درباره تشیع پاسخ داده بود.

این نوشته ها در ماجرای جنگ بین فرانسوی ها و مسلمانان در لبنان از ← ادامه

در قم مرحوم والد با آقای آسید صدرالدین صدر مباحثه داشت:

مدّتی تحشیه رساله فارسی آقای حاج شیخ، بعد تحشیه وسیله النجاه آقای آسید ابوالحسن اصفهانی و بعد هم تحشیه عروه. عمده مباحثات در منزل حاج آقای والد برگزار می ← ادامه

شیخ آقا بزرگ در نقباء البشر [۱]به تفصیل شرح حال سردار کابلی و تألیفات وی را ذکر کرده است.

شیخ آقا بزرگ با سردار رفیق بود و گاهی در کرمانشاه به منزل سردار وارد می شد. از جمله کتاب هایی ← ادامه

در ایامی که در تبریز مهمان مرحوم حاج میرزا عبدالله مجتهدی بودم، یک روز به ایشان عرض کردم: دلم می خواهد شهریار را ببینم.

پدر شهریار آمیرآقا، سیدی بود از اصحاب حاج میرزا حسن آقا مجتهد – جدّ آقای حاج ← ادامه

آسید موسى زرآبادى و عدّه‏اى از شاگردانش با فلسفه کاملاً آشنا بودند، لکن ضدّ فلسفه شدند. اینها چون انسانهاى زاهد، صالح و وارسته‏اى بودند، تا سالیان طولانى جوّ مشهد را مخالف فلسفه نگه داشتند.

مرحوم آقاى میرزا ابوالحسن حافظیان مى‏ ← ادامه

نه تنها میرزا مهدی اصفهانی و سید موسی زرآبادی بلکه امثال آقای خمینی که فلسفه را قبول داشتند، فلسفه را برای فهم فقه مضرّ می دانستند.

عقیده اینجانب نیز همین است.

مرحوم والد که با آقای خمینی هم بحث بود، ← ادامه