آشیخ مهدی ابراهیمی نژاد:
می فرمودند: قرآن زیاد بخوانید، جوری که ملکه شود و فوائد زیادی دارد.
در روایات چرا این قدر به خواندن قرآن اهمیت داده شده است؟
یکی از فوائدش این است که اگر در جایی آیهای بدون اعراب برخورد کردی، به آسانی میتوانی بخوانی.
اصولا خواندن قرآن، مانند نماز، ناهی از فحشاء و منکر میباشد و انسان را از لهو و لعب باز میدارد.
زمانی که ما طلبه بودیم در مشهد مقدس، یک جزء مسلم میخواندیم، شاید هم دو جزء میخواندیم.
سابقا نمیدانم چطوری بود و حالا چطور است.
طلبه کتاب مصیبت در کنارش میگذاشت و در خلوت خودش کتاب را میخواند و گریه میکرد.
نام آقا سید الشهداء را که میشنیدند اشکشان جاری میشد.
اگر آیات قرآن میخواندند، گریه میکردند.
یکی از علائم قساوت قلب، جمود عین است.
گاهی در خلوت فکر کنید، به حال خودتان گریه کنید.
حالا نمیدانم اوضاع چطوری است، وضع غیر از سابق است، محیط جور مخصوصی شده.
جمود عین از قساوت قلب و قساوت قلب از کثرت ذنوب است.
حالا که از ما گذشته است، زمان طلبگی اسم آقا سید الشهداء را که میبردند، اشکم جاری میشد، گاهی در مجالس قبل از این وارد مصیبت شوند (گریهام میگرفت) و اشکم جاری میشد.
“روزنهای به عبودیت فقیهانه” خاطراتی از عالم ربانی، مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی