سمرة بن جندب کسی است که معاویه صد هزار درهم به او داد و گفت آیه ی «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ» (که همه می‌گفتند در شان امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) نازل شده است) بگو در باره معاویه نازل شده است!
و نیز بگو: آیه ی «وَمِنَ النَّاسِ مَن یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیُشْهِدُ اللّهَ عَلَی مَا فِی قَلْبِهِ وَهُوَ اَلَدُّ الْخِصَامِ»
(و از مردم کسانی هستند که گفتار آنان در زندگی دنیا مایه اعجاب تو می‌شود، و خدا را بر آن‌چه در دل دارند گواه می‌گیرند حال این که سرسخت‌ترین دشمنانند) در باره علی بن ابیطالب نازل شده است!
سمره این پیشنهاد را قبول نکرد.
تا این که با افزایش مبلغ به ۴۰۰ هزار درهم، قبول کرد و این جعل را انجام داد.
منتخب التواریخ ص 146
