مرحوم والد[آشیخ عبدالکریم حائری] فرمودند:مرحوم شهرستانی بالای سر مبارک سیدالشهداء(سلام الله علیه) قسم یاد کرده که فاضل اردکانی از شیخ انصاری -استاد الفقها- اعلم است.
و باز ایشان می‌فرمودند که مرحوم حاج میرزا محمد حسن شیرازی در یکی از سفرها که با شیخ استاد خود، شیخ مرتضی انصاری -قدس سرهما- به زیارت کربلا مشرف می‌شوند به درس فاضل می‌رود.
گفت: «دیدم فاضل فرمایش شیخ را بیان کرد و از خود شیخ بهتر بیان نمود و بعداً به فرمایش شیخ ایراد گرفت.»
میرزای مرحوم می‌گفت: «من هرچه فکر کردم نتوانستم جوابی برای ایشان آماده کنم در موقع مراجعت که با طراده به نجف مراجعه می‌نمودیم من به شیخ استاد عرض کردم، ایشان تا نجف در فکر بود و بالا خره تصدیق کرد.»
این داستان معروف بوده است در حوزه نجف، مرحوم آقای حاج سید محمد تقی خونساری که ما مکاسب را و مقداری از رسائل را خدمتشان میخواندیم علی الظاهر موقع تدریس رسائل فرمودند که مورد ایراد مرحوم فاضل، استصحاب کلی قسم ثانی بوده است و ایشان قبل از این ایراد، قایل به عدم جریان استصحاب بوده‌اند، و این رأی بعد، که مورد پسند همه علماء بعد از ایشان واقع شده است مبنی بر ایراد مرحوم فاضل است.
منبع: کتاب سر دلبران، صفحه‌ی 75
