در دوران طلبگی ما در مشهد، روزی یكی از اهالی تربت به مدرسه دودرب آمد و سراغ آقای راشد(که در آن وقت در همان مدرسه بود) گرفت و با لهجه محلی پرسید :
اتاق كَلب شیخ حسینعلی بچه آخوند ملا عباس دِ كُجِیه!
“روزنهای به عبودیت فقیهانه” خاطراتی از عالم ربانی، مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی