آسید علیرضا رضایی:
مدتی به امام رضا علیه السلام متوسل شده بودم که با چه کسی رفت و آمد داشته باشم تا روحیات طلبکی را حفظ کنم.
از جمله روزی در بالا سر حضرت رضا علیه مشغول توسل بودم .
در همان حال حاج شیخ به بالاسر حرم آمدند بلافاصله به قلبم افتاد که دوای درد شما ایشان است.
بعد از این القاء قلبی دلم آرام گرفت.
بعد از آن تصمیم گرفتم که هفته‌ای یک بار خدمت ایشان بروم.
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
