آقای احمد عباس نژاد:
حضور حاج آقا در فاروج روحانيتى به آن حجره مخصوص و كل مدرسه بخشيده بود.
نشستن درمحضر ايشان انسان را به ياد خدا مي انداخت و از دنيا غافل مي‌كرد و يك حالت معنويت ايجاد مي كرد.
برخورد ظريفى داشت و با هركس به تناسب ظرفيت خودش برخورد و صحبت مي كرد.
مرتب نماز شب مي خواند، خوب خاطرم هست كه در قنوت نماز وتر العفو را بسيار تكرار مي كرد.
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
