مدتى كه در نجف اشرف بودم مي‌توانستم براى خانواده‌ام زندگى مرفهى راه بیندازم.
ولى هرگز چنين كارى نكردم و هميشه به حداقل زندگی اكتفا مي‌كردم.
علتش هم این بود كه فكر مي‌كردم اگر در نجف خانواده من به رفاه عادت کنند، در آينده كه به ايران برگردم، ديگر نمی‌توانند ساده زندگى كنند.
زندگانى تشريفاتى يك روحانى به خصوص در بعضى از شهرها ى ايران با هدف ارشاد مردم سازگار نیست
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
.
