طلبه‌ای در نجف در درس خواندن بیش از اندازه به خودش فشار آورده بود و دیوانه شده بود. او می‌گفت:
کنت ادق ثمانیة سنوات علی الکفایة حتی وصلت الی المشتق
(من هشت سال کفایه را با دقت مطالعه کردم با به بحث مشتق رسیدم).
مقصود ایشان این بود که نباید در درس خواندن افراط کرد تا دچار مشکل گردد.
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
