شرط طالب علم
یك چند دقیقه‌اى قلوب را عاریه مرحمت كنید، توجه كنید، كه مكرر عرض كرده‌ام كه قلباً و قالباً توجه داشته باشید، حواس پرت نشود، انسان باید [در] مطالب دینى، علم الهى، باید حواس جمع باشد، حواستان را جمع كنید،
یكى از دم در وارد مى‌شود اگر نگاه كنید خدا مى‌داند نمى‌شود، علم فرار مى‌كند، حواس جمع مى‌خواهد، انسان باید طالب باشد، باید كاملا انسان تكان نخورد، قلباً و قالباً آماده باشد، طالب علم باشد، عظمت بدهد به علم الهى، وقتى عظمت داد، خداوند عطا مى‌كند.
خوب روایات است، آیات است، مضمون روایات و آیات صحبت مى‌شود دیگر!
این علم الهى معنایش این است كه انسان باید او را احترام كند، كاملا مواظب باشد، حواسش اگر جمع شد، مطلب را خدا به او مى‌فهماند،
و اگر حواس پرت بود، بدانید ممكن نیست، این محروم است به حرمت تكوینیه، به اصطلاح ما طلبه‌ها این را مى‌گوییم حرمت تكوینیه؛ یعنى به او نمى‌دهند.
شما حرمت تكوینیه را مى‌دانید معنایش چیست؟ كه مى‌گویند بهشت بر فلان طائفه حرام است، این حرام است نه حرام شرعى؛ یعنى تكوینا حرام است؛ یعنى نمى‌گذارند او را [به بهشت] برود، ممنوع است، این حرمت تكوینى معنایش این است.
قلبى كه آماده نباشد، اگر خالى نباشد از تمام هواهاى نفسانى و آمادگى نداشته باشد به او نمى‌دهند، یاد هم بگیرد، باورش نمى‌آید، الفاظش را هم یاد بگیرد قلب نمى‌تواند باور كند، خوب این باور خودش نعمتى است! باور یك چیزى است دیگر، عمده هم همان است.
از بیانات عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
