عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قِرَاءَةُ الْقُرْآنِ فِي الْمُصْحَفِ تُخَفِّفُ الْعَذَابَ عَنِ الْوَالِدَيْنِ وَ لَوْ كَانَا كَافِرَيْنِ. (الكافي ج2، ص: 613)
یعنی: قرائت قرآن از روی مصحف (نه از حفظ) موجب تخفیف عذاب از پدر و مادر می ← ادامه
قضیه‌ای از میرزا حبیب‌الله هاشمی خویى شارح نهج البلاغه:
این عالم جلیل زمانی حاکم شرع در وطن خویش بوده، در این هنگام اختلافی بین پدرش و یکی دیگر از اهالی واقع می‌شود، برای رفع اختلاف نزد ایشان می‌آیند،.
گویا ایشان ← ادامه
عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ ثَلَاثَةٌ لا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ وَ لا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ النَّاتِفُ شَيْبَهُ وَ النَّاكِحُ نَفْسَهُ وَ الْمَنْكُوحُ فِي دُبُرِهِ. (الخصال، ج1، ص: 106)← ادامه
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْري نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِباد (البقرة:207)
فروختن نفس در راه خدا به این است که وظیفه دینی‌اش را انجام دهد و واقعا مخالفت با نفس جهاد اکبر است.
نفس اماره همان روح ← ادامه
مرحوم حاج شیخ در جلسه ای مقداری از خطبه ۶۵ نهج الباغه را که مباحث لطیفه درباره خدا شناسی دارد خواندند و آن را توضیح دادند.
اصل جملات شریفه این است:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ تَسْبِقْ لَهُ حَالٌ حَالًا فَيَكُونَ ← ادامه
تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا فَإِنَّمَا يُنْتَظَرُ بِأَوَّلِكُمْ آخِرُكُم نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 242
در این جمله تضمین عجیبی است که سید رضی رحمة الله علیه نیز به اهمیت این جمله شریفه از نظر ادبی اشاره فرموده است .
برای توضیح جمله ← ادامه
اگر جوانی اظهار علاقه به اهل علم کرد، باید با او جوری رفتار کرد، محبت و علاقه‌اش روز به روز بیشتر شود، نه این که از انسان عملی ببیند و باعث طرد شدن باشد.
انسان باید به اینها محبت کند، ← ادامه
“لَا وَحْدَةَ أَوْحَشُ مِنَ الْعُجْب.” نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 488
انسان معجب به نفس و خودپسند، چون همه‌اش خودش را می‌بیند و اعمال خودش را خوب می‌بیند، توقع دارد دیگران به او احترام کنند، لذاست که کسی با او ← ادامه
“أَفْرَدَتْنِي الْخَطَايَا فَلَا صَاحِبَ مَعِي” قسمتی از دعای ۲۱ صحیفه سجادیه
در این جمله دو احتمال وجود دارد:
احتمال اول: گناهان سبب شد که دیگران و خوبان از گِردم بروند.
احتمال دوم: خدایا! عنایات و الطاف معنویت را از من ← ادامه
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص فِي حَدِيثٍ : إ ِنَّمَا سُمِّيَ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً لِأَنَّهُ يُؤْمِنُ عَلَى اللَّهِ فَيُجِيزُ أَمَانَهُ. (وسائل الشيعة، ج12، ص: 233)
مؤمن دو جهت دارد که او را مؤمن نامیده‌اند:
یکی این است که ایمان به خدا دارد، ← ادامه
امام سجاد علیه السلام در دعای اول صحیفه چنین بیان می دارد: “فَالْهَالِكُ مِنَّا مَنْ هَلَكَ عَلَيْه ”
معنای این جمله چیست؟ گاهی ممکن است بگوییم خدا کسی را گتره هلاک می‌کند که این معنا درست نیست.
و گاهی هم ← ادامه
وَ قَالَ ع نَحْنُ النُّمْرُقَةُ الْوُسْطَى بِهَا يَلْحَقُ التَّالِي وَ إِلَيْهَا يَرْجِعُ الْغَالِي. نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 488
إِلَيْنَا يَرْجِعُ الْغَالِي وَ بِنَا يَلْحَقُ الْمُقَصِّرُ
نمرقة به متکا گفته می‌شود، یا به عبارت دیگر به مسند گفته می‌شود که ← ادامه
