مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی ره

⁂ مقدس مردی از اهل کمال را پیدا می‌کند، از او می‌خواهد که او را به شاگردی بپذیرد. پیرمرد برای پذیرفتن او سه شرط می‌گذارد و مقدس هم قبول می‌کند.

شرط اول این که در کار من دخالت نکنی.

شرط ← ادامه

میان اهالی روستا اختلافی پیش آمده بود که من از نزدیک شاهد آن نبودم. وقتی که به روستا رفتم موثقین قضیه را برای من نقل کردند.

در این همین رابطه استشهادی درست کرده بودند که عده‌ای آن را امضاء کرده ← ادامه

چند روزی از ورود من به مدرسه دو درب نگذشته بود که آقای بزرگواری مرا دید و فرمود: من چند دقیقه‌ای با شما صحبت دارم، شما به اطاق من می‌آیی یا من به اطاق شما بیایم؟

عرض کردم من خدمت ← ادامه

اوائلی که برای تحصیل به مشهد آمده بودم در مدرسه دو درب حجره داشتم، مرحوم شیخ رضا زنجانی هم آنجا درس می‌گفت. قرآنی وقفی نزد من بود که تلاوت قرآن می‌کردم. پس از مدتی قرآن دیگری هم پیدا شد، آن ← ادامه

 تصمیم گرفتم برای ادامه درس به مشهد بیایم. اما دستم کاملا خالی بود، حتی پول کرایه ماشین نداشتم.

عمویم پرسید پول لازم نداری؟ عفت نفس اجازه نداد که از او پول بگیریم.

آمدم گاراژ قوچان، کسی را هم نمی‌شناختم، آن ← ادامه

وقتی می‌خواستم برای ادامه تحصیل از قوچان به مشهد بیایم، با توجه به این که یتیمی بی کس بودم، بعضی از حاجی‌ها و اهالی روستا گفتند با این وضعیت شما، کسی نیست که خرجی شما را بدهد.

اگر بخواهی درس ← ادامه

مرحوم حاج آقا بزرگ قوچانی می‌فرمود:

روزی به حرم مولا امیرالمؤمنین علیه السلام مشرف شدم. درویشی در صحن مطهر مشغول مدح حضرت بود. شعری می‌خواند تا رسید به اینجا که:

«نرسیده به عشر معشار تو غالی»

یعنی یا علی کسی ← ادامه