نکته هایی از زندگانی بزرگان

آقای آسید محمدعلی سبط (ساکن تهران) درباره آشیخ محمدرضا(م ۱۳۵۲) خیلی اعجاب می کرد و می گفت: ایشان خیلی فوق العاده بود.

مرحوم آقای سبط سرعت انتقال و ذکاء ممتازی داشت. من از نزدیک ایشان را دیده بود. ایشان خیلی

آقای میرزا مهدی ولایی از فضلاء قدیمی که در کتابخانه آستان قدس شاغل بود نقل می کرد:

زمانی که آقای حاج شیخ ابوالقاسم قمی کبیر به نجف مشرف شد، در ضمن سخنانش گفت:

الآن وضع شما طلبه ها خیلی اعیانی

درباره اخلاق حاج شیخ، آقای داماد به نظرم از آقای آسید محمد بهبهانی نقل کرد که در زمان مرجعیت عام آقای حاج شیخ، مرحوم بهبهانی مهمان وی شد.

وقتی مرحوم بهبهانی احتیاج به تطهیر پیدا می کند، آقای حاج شیخ

شخصی وصیت کرده بود مبلغی در حدود ده هزار دینار به مرحوم آقای حاج شیخ عبدالکریم حایری[مؤسس حوزه علمیه قم] بدهند.

یکی از مریدهای مرحوم آقای نائینی به آقای حاج شیخ نامه نوشت که اجازه می دهید ما این پول

من فقط یک بار سردار کابلی قدّس سرّه را در اواخر عمرش در منزل آقای بروجردی زیارت کردم.

شیخی بود با عمامه ای کوچک و خیلی نورانی. هر کس وی را می دید متوجه می شد وی اهل معناست.

پدرش

آیت الله آقای آسید ابوالحسن اصلاً به حجّ مشرف نشد.

شنیدم درباره علتش می فرموده:

اگر مشرف شوم، باید بتوانم قبور ائمّه بقیع علیهم السلام را احیا کنم و اگر نتوانم این کار را انجام دهم، ضربه بزرگی به تشیع